Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μεταβολικό νόσημα, το οποίο αφορά με απλά λόγια τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και την μειωμένη ή ανύπαρκτη έκκριση ινσουλίνης.
Οι κύριοι τύποι σακχαρώδη διαβήτη είναι ο διαβήτης τύπου 1, τύπου 2 και διαβήτης κύησης (https://www.c-dietitian.com/post/διαβήτης-κύησης-διατροφή) και ανάλογα με τον τύπο υπάρχει και η ανάλογη αντιμετώπιση του με φαρμακευτική και διατροφική αγωγή.
Τη φαρμακευτική αγωγή αναλαμβάνει και συνταγογραφεί ο γιατρός του ασθενή (και σε αυτό θα έπρεπε να περιορίζεται!!..) και τη διατροφή, διατροφική εκπαίδευση και καθοδήγηση ο κλινικός διαιτολόγος.
Δυστυχώς, στην Κύπρο τουλάχιστον, ο ασθενής αποφεύγει την επίσκεψη στον κλινικό διαιτολόγο για διάφορους λόγους όπως:
- άγνοια, δεν γνωρίζει ότι πρέπει να τον επισκεφτεί
- παίρνει συμβουλές από τον γιατρό μόνο (χωρίς να είναι πάντα σωστές!)
- παίρνει συμβουλές από τη γειτονιά, κοινούς γνωστούς, άλλους ασθενείς..
- συμβουλεύεται μόνο το διαδίκτυο
- οικονομικοί λόγοι
- δεν το θεωρεί απαραίτητο
και πολλοί άλλοι λόγοι.
Κατά συνέπεια, αυτό επιβαρύνει την κατάσταση του ασθενή και παραμένει αρρύθμιστος ο διαβήτης με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών, όπως:
- καρδειαγγειακά
- νεφροπάθεια, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια
- βλάβη αμφιβληστροειδούς
και πολλές άλλες..
Ο σακχαρώδης διαβήτης (τύπου 2) συνδέεται άμεσα και με την παχυσαρκία, η οποία επίσης είναι "αρμοδιότητα" του κλινικού διαιτολόγου.
Τα πιο συνηθισμένα πράγματα που ακούγονται από διαβητικούς ασθενείς και το οικογενειακό τους περιβάλλον είναι τα εξής:
... και δεν ισχύει τίποτα από όλα αυτά!!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΑ τρόφιμα για ένα διαβητικό ασθενή. Εννοείται η κάθε περίπτωση αξιολογείται διαφορετικά, εφόσον μπορεί να συνυπάρχουν και άλλα θέματα υγείας. Δεν απαγορεύεται να καταναλώσει ένας διαβητικός ασθενής ΜΕΛΙ, ΦΡΟΥΤΑ, ΨΩΜΙ, ΖΥΜΑΡΙΚΑ, ΓΛΥΚΑ, ΟΣΠΡΙΑ κ.λ.π.
Το μέλι για παράδειγμα, περιέχει σάκχαρα, όμως αυτό που παίζει (σημαντικό) ρόλο είναι η ποσότητα, η συχνότητα και οι συνδυασμοί τροφών στο διαβήτη.
* Εάν για παράδειγμα ο ασθενής συνηθίζει να πίνει 1 φλιτζάνι τσάι με λευκή ζάχαρη, σίγουρα είναι καλύτερα να αντικαταστήσει τη λευκή ζάχαρη με 1/2 κουταλάκι μέλι (το οποίο έχει και χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη), είναι φυσικό προιόν με αρκετά οφέλη, έχει πιο γλυκιά γεύση από τη ζάχαρη, οπότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί λιγότερη ποσότητα πετυχαίνοντας την ίδια ένταση στη γεύση.
[ Ο γλυκαιμικός δείκτης (ΓΔ) με πολύ απλά λόγια, θέτει σε κατηγορίες τον υδατάνθρακα, με κριτήριο πόσο αυξάνεται το σάκχαρο στο αίμα 2-3 ώρες μετά την κατανάλωση του σε σύγκριση με τρόφιμα αναφοράς (γλυκόζη). Οι διαβητικοί ασθενείς συμβουλεύονται να επιλέγουν τρόφιμα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη για καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου τους. Χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη (<55) τρόφιμα είναι τα κεράσια, το αχλάδι, το μήλο, οι φακές, τα φασόλια, το λουβί, τα ρεβίθια, τα καρότα, ο αρακάς, σπαγγέτι (όσο λιγότερο βρασμένα τόσο πιο χαμηλό ΓΔ έχει) κ.α. Μέτριου ΓΔ (56-69) τρόφιμα είναι η γλυκοπατάτα, η πατάτα, τα κόκκινα σταφύλια, το ψωμί, το ρύζι, τα αναψυκτικά, κ.α. Υψηλού ΓΔ (>70) τρόφιμα είναι το καρπούζι, ενεργειακά ποτά τύπου lucozade, κ.α. ΟΜΩΣ, παίζει τεράστιο ρόλο η ποσότητα του κάθε τροφίμου όπως και ο συνδυασμός κατανάλωσης του συγκεκριμένου τροφίμου, ο οποίος μπορεί να μειώσει ή να αυξήσει το ΓΔ. Για παράδειγμα, ο συνδυασμός βρώμης με γάλα καθυστερεί την αύξηση του σακχάρου στο αίμα σε σχέση με την κατανάλωση βρώμης χωρίς γάλα. ]
TIPS:
1. Όσο λιγότερη επεξεργασία έχει υποστεί ένα τρόφιμο, τόσο χαμηλότερο ΓΔ έχει.
2. Οι φυτικές ίνες μειώνουν το ΓΔ του τροφίμου.
3. Όσο λιγότερο μαγειρεύονται τα τρόφιμα, τόσο χαμηλότερο ΓΔ έχουν.
4. Όσο πιο άγουρα είναι τα φρούτα και τα λαχανικά, τόσο χαμηλότερο ΓΔ έχουν.
5. Ο συνδυασμός υδατάνθρακα, λίπους και πρωτείνης σε ένα γεύμα επηρεάζει το ΓΔ.
Όταν ο συνολικός υδατάνθρακας (γραμμάρια) που μπορεί να καταναλώσει το συγκεκριμένο άτομο κατανέμεται ΣΩΣΤΑ μέσα στη μέρα και σε συγκεκριμένες ποσότητες, τότε το άτομο μπορεί να καταναλώσει οποιοδήποτε τρόφιμο επιθυμεί. ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΟΙ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ.
Η συνεργασία μιας ομάδας επαγγελματιών υγείας, μπορεί ξεκάθαρα να προσφέρει πολλά περισσότερα σε ένα ασθενή (π.χ. παθολόγος, ενδοκρινολόγος, κλινικός διαιτολόγος, καρδιολόγος, νεφρολόγος, γυμναστής…), ανάλογα και με την κατάσταση υγείας του κάθε ενός ξεχωριστά. Η κάθε ειδικότητα έχει εξειδικευτεί σε συγκεκριμένο τομέα οπότε με τη συνεργασία έχουμε αδιαμφισβήτητα καλύτερα αποτελέσματα.
Για αυτό ακριβώς το λόγο, ο διαβητικός ασθενής παροτρύνεται να επισκεφτεί κλινικό διαιτολόγο, εφόσον είναι η πλέον κατάλληλη ειδικότητα για να τον καθοδηγήσει σωστά με εξατομικευμένο πλάνο διατροφής, σωστά κατανεμημένο, χωρίς να υπάρχουν διατροφικές ελλείψεις, ούτε στερήσεις.
Comments